آهنگ کوچه نسترن از ابی

متن آهنگ کوچه نسترن از ابی

این حرفِ یه سربازه ، از غربت یه سنگر

یک نامه ی خون آلود ، از جبهه ی خاکستر

با بوسه به دستای ، مادرش شروع میشه

میدونه که این سنگر ، فردا زیرِ آتیشه

میگه اسم اون کوچه ، اسمِ من نشه مادر

اسمِ نسترن روشه ، چه اسمی از این بهتر

نسترن رو میشناسی ، اون دخترِ همسایه است

میخواستم عروست شه ، اما بعدِ آتش بس

برقِ چشم اون اینجا ، تووی جبهه با من بود

اون دلیلِ جنگیدن ، اون معنی میهن بود

مادر نکنه یک وقت ، خونِ منو بفروشن

اونایی که بعد از من ، پوتینامو میپوشن

نگذاری که اسمِ من ، ابزار غضب باشه

خونِ من و هم رزمام ، بازیچه ی شب باشه

نگذاری که اسمِ من ، باطوم بشه توو پهلو

یا تیرِ خلاصی شه ، توو صورت دانشجو

اونایی که اسمم رو ، با عربده میخونن

از بغضِ شبِ حمله ، یک قطره نمیدونن

اونا توو شب آتیش ، فکرِ جونشون بودن

رنگِ سفره هاشون بود ، خونِ صد تا مثلِ من

مادر نذار اسمِ من ، اسم کوچمون باشه

وقتی عشق نمیتونه ، تووی کوچه پیدا باشه

وقتی عشق به شلاق و ، حبس و توبه محکومه

ردِ پای بغضِ من ، روی نامه معلومه

یادِ منو پنهان کن ، توو اون دلِ پهناور

حتی عکسمو بردار ، از رو طاقچمون مادر